AWD verkenning met open vizier.

Vorige week zaterdag met Ben van Straaten via twitter afgesproken bij boshut het panneland.
Ik hoopte op ree, damhert en vos want daar staat de AWD om bekend.

Goed warm aan gekleed want er was erg koud weer voorspelt dus lange onderbroek en hemd aan.
Om 8 uur kwam Ben aan rijden en na kennismaking zijn we door het hek de duinen in gelopen.
Voor de zekerheid statief mee, rugzak camera en lens eruit en op de plaats thermoskan koffie en eten gestoken want je weet maar nooit.
De vorige avond had ik na aankondiging van onze AWD visite op twitter een email gekregen van de geestelijk vader van de AWD Henk Bos.Met zeer precieze aanwijzingen over waar we we ree, damhert, vos en eventueel ijsvogel konden vinden gingen we gewapend met een kaart van Ben het eerste pad op.

Meteen in de eerste de beste bosjes liepen we al tegen de herten aan en dat zou de rest van de dag niet meer veranderen. Heel veel zeer relaxte herten lagen en stonden overal te eten en te rusten.
We namen toen het wat lichter werd en de ISO waarden onder de 1600-3200 gingen zakken de eerste foto's van wat damherten.

 

Toen we na een uurtje wandelen bij het huisje van de vossen en het tegenover gelegen bosje met ijsvogel stokken aan waren gekomen bleken de vossen nog geen thuis te geven. We zijn toen het bos in gelopen en zijn achter het houten gevlochten scherm van staats bosbeheer aan de mee gesjouwde koffie gegaan.

Na een lekker warm bakkie besloten we verder te gaan lopen en de waterkant maar te volgen en de observatiehut eens te gaan bekijken. Volens de aanwijzingen van Henk Bos kwamen de vossen normaliter na 12 uur dus we planden het zo dat we rond de middag terug zouden komen voor de vossen.

Om de hoek de route langs het water gekozen stond er een blauwe reiger die we er maar op hebben gezet want hij bleef wel lekker stil staan aan het kantje.

Verder gelopen zagen we een grote zaagbek (voor mij nieuwe soort) en wat op het eerste gezicht kuifeenden  erachter. We slopen dichterbij maar de zaagbek had er maar weinig zin an. :-)

We kwamen niet verder dan de rug van wat weg vliegende actie foto's van de zaagbek vrouw.

Tot we ineens verder wilden lopen en door kregen dat we naar een brilduiker hadden zitten kijken. Het licht was nog erg mager en het wit met donker groen is een nachtmerrie om goed belicht te krijgen maar deze vond ik toch nog goed genoeg om in de blog te zetten.

Stukje verderop nog een keer de zaagbek vrouw gezien waar ze was neer gedaald en Ben heeft daar een knappe vlieg foto van weten te maken. Hij heeft ze op het moment van schrijven nog niet geplaatst maar als hij dat doet zal ik de blog aanpassen en de link erin verwerken.

Na een clubje kuifeenden te hebben gadegeslagen te hebben met nogal haast om weg te zwemmen liepen we verder langs het water en kwamen bij een oplopende heuvel.

Hier zagen we wat damherten en een groepje zaagbekken aan het einde van het water. Ze hadden ons nog niet door dus we hebben een omtrekkende beweging gemaakt om de zon in de rug te krijgen. Andere fotografen hadden ze intussen ook ontdekt en lagen al op hun buik tussen de bomen door te fotografen.

Hier een shot van een mannetje. Kijk hoe het intussen felle zonlicht dwars door de boeggolf heen op zijn borst schijnt. Ze werden uiteindelijk verstoord en vlogen met een grote boog weg naar een verder gelegen kanaal. We moesten ook die kant op dus hielden het water in de gaten. Even later hadden we ze weer gevonden en en konden na wat sluip en kruip werk positie kiezen aan de waterkant met goed licht en beter platen van vooral het vrouwtje grote zaagbek.

Erg blij met deze shots die de galery van de grote zaagbek op www.hscf.nl wel gaan halen. :-)

Eenmaal in de hut aan gekomen was het ongeveer al 11:30 en was het een vrij dooie boel in en om de hut. We besloten te lunchen en weer wat warme koffie te nuttigen want de wind tegen was toch wel fris en de drank ging er goed in. Het enige wat we bij de hut zagen is wat wintertaling op grote afstand.

Na de lunch nog even gekeken naar een aanzwemmende zaagbek en een witte buizerd maar die bleef op afstand en we besloten terug te lopen naar de vossen. Die hadden een ADV dag en misschien amar goed ook want het was een circus van mensen die de vossen wilden zien.

op de terug weg naar de pannenland kwamen we nog langs wat pimpelmees in riet en kwam er een torenvalk boven ons bidden en konden we hem vast leggen met buit na een snoekduik op de grond.

Tenslotte besloot ik ook een film te maken van een damhert voor wat bewegend materiaal.

En tenslotte een beeld van een duin met meerdere herten bij en door elkaar.

Was een heerlijke dag met een goede les voor de volgende keer qua spullen. Had te veel mee en mijn nek spieren hebben het met een hele dag slenteren behoorlijk te verduren gekregen. Tevens tas van statief volgende keer maar in de auto achter laten. :-)

Groetjes, Henk Schuurman

Wespendief in Limburgs landschap

Sinds enkele jaren komen we meerdere keren per jaar in Limburg voor een vakantie op de camping Schoonbron in het plaatsje Schoonbron. Het bevindt zich tussen Valkenburg aan de Geul en zeg maar Gulpen in.

Aan de ene kant kijken we naar de koeien en paarden op de stijle hellingen van de Keutenberg en aan de andere kant is het prachtige heuvel landschap met oneindige paadjes tussen heuvels met bomen en struiken waar je uren in rond kan rijden.

Ik heb daar in de loop der jaren een vaste routine ontwikkeld waar een variatie aan vogel soorten te zien zijn. Er zijn een paar bomen partijen die dienst doen als thuis plaats voor oefen terrein voor jonge buizerds als ze leren vliegen en bijvoorbeeld hoogspanning torens voor jonge toren valken. Een latere blog volgt nog met foto's en filmpjes hiervan. Ik heb er slecht valken met geslagen duiven gezien (helaas te ver voor foto) en afgelopen zomer ineens ook Wespendief gespot en tot mijn grote verassing vol in het zonlicht kunnen fotograferen. Het paartje komt hier aan vliegen met zijn tweeën met helaas veel tegen licht dus "nog" geen duidelijke herkenning.   

Hieronder zijn ze al dichterbij en cirkelen ze al vrij dicht bij en gaat mijn hartslag al flink omhoog denkende dat ik twee buizerds ongemerkt kan platen.

Nadat ze langzaam dichterbij komen vliegen besef ik dat het licht zeer goed is en dat ze mij nog niet hebben opgemerkt met de auto op het pad dus stap ik uit en kruip achter een paal van een weiland en kan al steunend tegen deze paal beschut een hele serie schieten. Op het laatst zie ik pas dat er een klein verschil is tussen de twee vogels en besluit van de tweede nog net een paar platen te schieten voor ze ineens een andere kant op cirkelen en uit het bereik raken van de telelens. :-(
Het verschil blijkt later een mannetje met grijze kop te zijn en het vrouwtje met meer een wittige kop.
Hieronder een vrouwtje Wespendief.

Ik kwam er eerlijk gezegd later pas achter dat het om een Wespendieven ging en niet Buizerds nadat ik de grijze kop, mooie gele ogen en aparte snavel opzocht in een vogelboek. Het zal dus waarschijnlijk een broedend paartje zijn geweest. Ik heb ze later in die omgeving niet meer gezien ondanks heftige zoek pogingen dus de beschrijving van het vogelboek dat aangeeft dat wespendieven moeilijk te vinden zijn klopt wel. Hieronder een zeer duidelijke van het mannetje Wespendief.

Tenslotte nog een paar losse beelden van het mannetje vanuit diverse hoeken waarvan op de volgende goed de staart strepen zijn te zien.

 Je ziet goed dat ik mee ben gedraaid tijdens het boven mijn hoofd cirkelen en de lichtval anders is maar hierdoor krijg je wel een ander zicht op de verschillende details van de prachtige vogel.

Verder zijn er door lokale bewoners vaak vossen gezien en hebben ree er heel vroeg ook hun plaatsje in het mooie landschap. Ettelijke pogingen om te posten op plaatsen waar ze zijn gezien hadden helaas nog geen succes maar ik heb nog niet opgegeven. Aankomende zomer zit ik er drie weken en is dit mijn dagelijkse start van de dag met hopelijk nieuwe ontdekkingen en fraaie foto series van mooie soorten.